look pretty, play dirty.

adi.

Adrienne Raven.
Nikt nigdy nie wie, czy jej słowa brać na serio. Nikt nigdy nie wie, kiedy Adrienne żartuje, a kiedy mówi najczystszą prawdę. Bo nikt nigdy nie przejrzał jej dokładnie. Mogła swobodnie mijać ludzi na ulicy, zgadując o czym myślą. A o czym ona zawsze myślała? Tego było tak dużo, że trudno zliczyć. - Wiesz, życie nigdy mnie nie zaskoczyło. Jestem przygotowana, choć myślę, że nie mogę liczyć na ocenę bardzo dobrą. Aż tak dobra nie jestem. Jest zagadką. Trudną do rozwiązania, bo zawsze brakuje jednego elementu. Wszyscy mówią, że trudny charakter odziedziczyła po ojcu. A po matce? No właśnie. Ta część jest dla niej wielką zagadką. Od zawsze. Od kiedy tylko się urodziła. - Myślę, że po prostu tak musiało być.
Ma ogromny talent do tego, aby pakować się w kłopoty. Ojciec znosił sporo, dopóki się nie wyprowadziła, zaczynając życie od nowa, na własny koszt. Było trudno. Ale kiedy znalazła sposób, aby żyć, i przy tym nieźle zarobić - wiodło się jej coraz lepiej. Wykorzystywała ludzi. Głównie mężczyzn. Wredne zagrania. Z ojcem nie rozmawiała od tamtego czasu, kiedy spakowała swoje rzeczy, zostawiając jedynie krótki liścik, podczas gdy ten był w pracy. Chyba zrozumiał, bo wcale jej nie szukał.
Do samolotu wsiadła po co? Teraz to i tak bez znaczenia.